Einde alweer in zicht

De afgelopen dagen zijn we weer druk geweest met verschillende activiteiten. Op dinsdag bedachten Pauliene en ik spontaan dat het misschien leuk zou zijn om nog een nachtje op berg en dal te gaan slapen. We hebben een taxi genomen naar het hoofdkantoor in de stad en een nachtje geboekt op het resort van berg en dal. Donderdagochtend om 10 uur moesten wij ons melden en gingen met een busje naar berg en dal daar kwamen we rond half 1 aan en de lunch stond klaar om 1 uur. We hebben heerlijk gegeten! Daarna kregen wij de sleutel van onze lodge. Hier hadden we niet heel veel van verwacht maar onze mond viel letterlijk open het was prachtig! We sliepen samen in een hemelbed met airco! Mooie badkamer met een lekkere douche en twee wastafels. Ook was er nog een zitgedeelte buiten en binnen stond nog een heerlijke bank. We hebben snel onze bikini aangetrokken want er was ook een heerlijk zwembad met ligbedden. Pauliene ging alvast bruin bakken terwijl ik eerst nog de canaopy tour ging doen. Dit is een kabelbaan dwars door de jungle en zelfs de rivier over! Het was heel leuk om te doen en soms ook best spannend met name de ladders die je op moest klimmen en de monkeybrug. Daarna nog eventjes bij het zwembad gelegen tot het donker werd en een heerlijke douche genomen. Daarna weer heerlijk eten en we zijn vroeg ons bed ingedoken om te genieten van het heerlijke bed en de airco! Vrijdag hebben we nog een heerlijk ontbijt gegeten toen onze spullen gaan inpakken en nog even gaan genieten tot half 1 bij het zwembad. Daarna met de bus weer terug naar de stad. Zaterdag en zondag heb ik me heerlijk vermaakt bij het huis met een boek en tussendoor nog even de stad in.
Maandagochtend om 7 uur begon dan ons echte grote avontuur! We gingen op weg naar kajana. Dat is 1 van de laatste dorpjes bij de boven Suriname rivier. Rond elf uur waren er met de auto aangekomen bij atjonie. Hier kregen we een grote bak met bami en kip te eten. Daar moest ik nog echt niet aandenken maar de gids zei dat ik moest eten want de aankomende uren zouden we niet kunnen eten. Na een paar happen hoefde ik echt niet meer en het doosje moest mee de boot op zodat ik daar nog kon eten. Uiteindelijk arriveerde de boot rond half 2 deze hebben we volgeladen en toen rond 2 uur zijn we gaan varen. Het zou 8 uur varen zijn en de vraag was of we die avond wel aan zouden komen... Ze gingen in ieder geval hun best doen. Rond 6 uur kwamen we aan bij tapawatra dit is een dorpje bij een stroomversnelling. We moesten alles uit de boot halen eten, drinken, onze tassen, spullen voor de mensen in het dorp alles moest eruit. Langs de kant hebben we alles omhoog gesjouwd toen moest de boot nog naar boven de lokale bevolking hielp hier gelukkig aan mee. Daarna alles weer in de boot en op naar de volgende stroomversnelling! We kregen hier weer een grote bak met bami die zeeeeeer pittig was na 1 hap stond ik al in vuur en vlam gelukkig zat ik nog vol van de vorige bak bami. Na een kwartier varen kwamen we bij de volgende stroomversnelling het was inmiddels al half 7 en het begon te schemeren.... De boot kon hier niet verder varen dus alles moest er weer uit om over gezet te worden in de volgende boot die bovenin klaar stond. Iedereen moest spullen meepakken en dwars door het water over rotsen door stroomversnellingen heen lopen naar boven waar het in de nieuwe boot geladen werd. Iedereen moest wel een paar keer heen en weer. Na 1x lopen kwamen we er al snel achter dat slippers geen optie waren dus dan maar heen en weer op de blote voeten... Na een uur waren alle spullen over in de nieuwe boot. Het was inmiddels donker en we gingen verder varen om half 10 kwamen we aan in Kajana. Gelukkig hadden we in Paramaribo kussentjes gekocht voor onze billen want geloof me zolang zitten in een korjaal bootje is geen pretje ;-) gelukkig was de omgeving erg mooi en het dorp geweldig dus dan vergeet je dat al snel weer. Toen we aangekomen waren kwamen we wel tot de conclusie dat deze reis net zolang duurt als vanuit huis in Nederland naar het huis in Paramaribo en dat we nu maar vijf dagen blijven. We werden hartelijk ontvangen door de kinderen in het dorp! We mochten kiezen waar we gingen slapen in hutjes met bladeren als bedekking of een huis met metalen dakbedekking. Pauliene en Monique waren bang voor spinnen en wilde graag in het huis met metalen dakbedekking slapen. Zelf vond ik dat ook een fijner idee met al die beestjes daar. We hadden de beschikking over twee toiletten en een douche waar vele beestjes kropen. Na de lange reis ben ik nog even snel gaan douchen (met rivierwater) en toen het bed ingedoken die snoeihard was met een kuil in het midden :-) met Pauliene had ik afgesproken dat we elkaar wakker zouden maken als we naar het toilet moesten want dat was in een buiten gebouw. De eerste nacht was het meteen raak Pauliene maakte me wakker en we gingen naar het toilet. Monique hoorde ons gaan en sloot zich graag bij ons aan. Jullie geloven het nooit maar ik was mee om de toiletten op spinnen te controleren en andere beestjes. Dit ging me gelukkig goed af! Hoewel ik 1x een spin over het hoofd had gezien sorry Pauliene. En een andere keer had ik niet zoals andere wel deden ik dacht daar niet over na de wc rol gecheckt. Ik had nergens last van maar bij Pauliene kwam er een grote kakkerlak uitgekropen oeps...
Dinsdag zijn we gaan varen naar een rots daar hebben we gezeten en gezwommen en gevist. De gids, rory en Pauliene wilden nog een stukje verder varen om daar te gaan vissen. Monique en ik bleven achter op de rots. Samen bedachten we dat het leuk zou zijn als wij nu een vis gingen vangen en zij niet. Monique verloor haar aas een paar keer met op een gegeven moment ook het haakje. Ik verloor ook mijn aas, we hadden nog 1 stukje aas en daarmee heb ik een waku gevangen! Tja dan haal je zo een vis binnen en dan we durfden beide het haakje er niet af te halen. We hebben de vis via de lijn in een plas laten zwemmen en Monique hield de lijn vast soort van vis uitlaten. Toen kwamen de andere drie terug en die hadden niks gevangen. De gids pakte de vis gooide hem tegen de rots en toen in de boot. We gingen weer terug naar het dorp. Daar hebben we wat gegeten en daarna een rondleiding gekregen. We hebben veel gehoord over de manier van leven daar de vrouwen werken keihard! Bijna alles is zelf voorzienend. De vrouwen bewerken een kostgrondje waar ze voedsel verbouwen, wassen de kleding in de rivier, wassen de pannen in de rivier, zorgen voor de kinderen etc. De mannen gaan jagen en kappen een stuk jungle voor een kostgrondje voor hun vrouw.
Woensdag zijn we gaan varen en moesten we uitstappen om de boot een stroomversnelling op te duwen. Ik trapte met mijn blote voet in iets scherps maar de gids kon dat eerst niet geloven... Toen we later weer in de boot zaten zag ik dat er een splinter in zat. Toen de boot was aangelegd moest eerst de splinter eruit want we gingen wandelen in de jungle. Een flink kapmes werd er bij gepakt en nog een ander mes ik schrok me wild maar we hadden niks anders. De gids ging aan de slag met mijn voet dit lukte niet zoals hij bedacht had. Hij liep een stukje de jungle in en kwam terug met een takje die kreeg een scherpe punt dankzij zijn messen en voelde als een naald. Dit takje werd rood en toen hij door het laagje eelt was deed het toch best wel veel pijn. Maar na even wroeten was de diepe splinter eruit, gelukkig. Ik heb snel mijn schoenen aangetrokken en we konden de jungletocht starten. Uiteindelijk kwamen we aan bij het kostgrondje van Carla de zus van onze gids. Daar hebben we geholpen met het plukken van hoge rijst. Het was leuk om dat een keer mee te maken en te zien hoe zwaar dat is in de brandende zon. Na 1,5 uur hadden wij met ze vijfen 1 bosje bij elkaar. Carla doet per dag 18 bosjes! Ineens was de gids verdwenen en hoorde we geweerschoten... Even later kwam hij terug met een duif en nog een vogel. De veren werden direct uit de vogels getrokken en de vogels open gesneden en gerookt. We kregen een stukje suikerriet om op te kauwen. Daarna kregen we een bord met aardgroenten te eten. Zoete cassave, tajjer en aardappel niet helemaal mijn gerecht. Van de duif en de andere vogel heb ik een klein hapje geproefd toen was het wel weer genoeg. In de avond hebben we heerlijk gegeten en nog met elkaar een kaartspel gedaan tot het licht uitging.
Donderdag zijn we naar awarredam gevaren daar hebben we op een rots onze handdoeken gelegd en heerlijk gezwommen. Ook zijn we met behulp van zwemvesten van de natuurlijke glijbaan afgegaan heel gaaf! Daarna nog heerlijk gelegen in mijn hangmat met een boekje. Toen het donker werd hebben we een kampvuur gemaakt met marshmallows. Toen ging de gids weer even weg en kwam terug met een paar vissen die hij had gevangen door met zijn mes langs de kant van het water te lopen. In het donker had ik al een kikker gehad die bovenop me sprong niet mijn favoriete dier. Rond 8 uur gingen we met de boot terug naar het dorp in het donker. De lamp scheen niet ver genoeg dus al snel liepen we vast op een rots. Gelukkig waren we ook snel weer los en na een klein uurtje varen terug in het dorp.
Vrijdagochtend om 7 uur zijn we met de boot weer terug gegaan naar atjonie. Alle spullen weer door het water naar de nieuwe boot en bij de andere stroomversnelling moesten wij er wel uit maar de spullen mochten blijven liggen want we gingen nu naar beneden. Rond 1 uur waren we op atjonie toen weer wat gegeten en met de auto naar Paramaribo waar we rond half 5 aankwamen. In de avond zijn Pauliene en ik nog even naar het pannekoekenhuis geweest en hebben met een oude bekende nog wat gedronken bij Zanzibar. Dat was erg gezellig.

Zaterdag hadden we een dagje thuis ingepland en vandaag zijn we wezen zwemmen bij krasnapolsky hotel en daarna naar de hermitagemall en gegeten bij de waag. Nog twee dagen en dan zijn we alweer in Nederland. Het is voorbij gevlogen! Maar het was super leuk om weer even terug te zijn!